Szmaragdowe morze

Zelda

Oo, to świetnie! Ciekawe czy w stadzie będzie Wielkanoc.. - Zaciekawiła się, suwając ogonem po ziemi.

Hamis

nagle nad morze wparował wilk . - Buhahaha ! Witajcie moje panię ! - Krzyknął wystraszając wszystko do okoła .

Zelda

Mała podskoczyła z miejsca, przestraszona gwałtownym pojawieniem się wilka. Po chwili odetchnęła głęboko, kiedy jej oczom ukazał się znajomy. - Hamis, wystraszyłeś mnie! - Krzyknęła z wyrzutem.

Hamis

Wilk uśmiechnął się podkulając głowę . - Sorki ,ale ja tak mam - Powiedział patrząc się na Zeldę . - To nie było specjalnie .

Zelda

Mnie nie trudno wystraszyć, ja się boję nawet cichego szelestu! - Powiedziała, patrząc na drzewa, których liście powiewały na wietrze. Po chwili zaczaiła się i puknęła Hamisa łapą, biegając wkoło niego - Baw się ze mną!

Hamis

- grr... - Warknął i zaśmiał się . Zaczął oczywiście powoli gonić Zeldę . - Zaraz Cie dopadnę - Krzyknął goniąc waderę .

Zelda

Mała rzuciła się do biegu, uciekając przed Hamisem. Biegła jak najszybciej mogła, by uciec, ale po chwili wpadła na pewien pomysł. Zatrzymała się i odwróciła łebek do wilka. - Zaczekaj chwilę! - Krzyknęła wesoło. - Pobawmy się w chowanego!

Hamis

- Dobrze licze do 70 tysięcy a ty się chowasz ! - Powiedział wilk .

Zelda

Młoda zaśmiała się, po czym skinęła łebkiem i pobiegła szukać miejsca do kryjówki. Znalazła skupisko zarośli i schowała się tam, patrząc na wilka. Myślała, że tu nikt jej nie znajdzie.

Hamis

Wilk , gdyż skończył zaczął szukać Zeldy . Szukał jej po norach , w dziuplach , przy drzewach , za drzewami itd. . Nagle przy zaroślach wybiegła mysz tam zaczął szukac wadery .

Sachara

Wadera szła wolnym krokiem delikatnie stąpając łapami po ziemii.Widząc samice usiadła nieopodal nich.Ułożywszy łeb na łapach westchnęła z uśmieszkiem.

Michael Phantomhive

człowiek wszedł na polanę - Witajcie. - położył się na trawie - Pięknie dzisiaj nieprawdaż ?

Zelda

Wadera nadal kryła się w zaroślach, żeby nie zostać znalezioną przez Hamisa. Po chwili jednak, nie wydając swojego miejsca, powiedziała cicho. - Witaj Michael, witaj Sachara! - Samiczka położyła po sobie uszy, słysząc, że Hamis nadal jej szuka. - Chyba się wydało gdzie jestem... - Szepnęła sama do siebie.

Hamis

Wilk po cichu wyciągnął młodą waderę za ogon do góry . - Tu jesteś dziubasie ! - Powiedział patrząc na młodą samiczkę . - Teraz ty liczysz a ja się chowam ! - Krzyknął biegnąc w stronę pustego obszaru na którym stało tylko jedno drzewo . Wspiął sie na jego koronę i oczekiwał kiedy mała go znajdzie .

Zelda

Samiczka krzyknęła podbiegając do drzewa. - Nie łap mnie za ogon, to boli! - Zakryła łapkami ślepia i zaczęła liczyć, chociaż zapewne jej to nie wychodziło. Kiedy skończyła, odwróciła się i rozejrzała. - Szukam! - Poinformowała i zaczęła przeszukiwać teren. Nie za drzewem, nie pod kamieniem, nie w tej dziurze... Musiała szukać dalej, żeby wreszcie znaleźć Hamisa.