Las pachnących świerków

Hamis · Wysłany: Wto 22:09, 13 Mar 2012 Temat postu: Las pachnących świerków

Jest to pogodny las . Ptaki w nim śpiewają i przepływa mały strumyk . Jest bardzo sympatycznie . Nigdy nie panuje tu blada ciemność . Wszystko jest wesołe i kolorowe . Często są też zwierzęta dogadujące sie z wilkami .

Arelaine

Śnieżnobiała samica robiła sobie samotną wycieczkę pośród drzew. Nie wiadomo czemu, przechodziła między nimi robiąc slalom. Może było to wynikiem najzwyklejszej nudy? Biała kita falowała za nią, zdradzając jej położenie. W pysku niosła zająca, którego upolowała kilka minut temu. Nie ma to jak jeszcze ciepły posiłek...

Hamis

Wilk zmylił się i z góry skoczył na całkiem nową samice .
- Mhahaha mam cie Ki... - Powiedział nagle paląc się ze wstydu . -Sorki zmyliłem się ... wybacz . - Powiedział podając łapę waderze .

Arelaine

Samica podniosła się i otrzepała futro, namierzając wzrokiem zająca. Po chwili spojrzała na nieznajomego. - Uważaj na kogo wpadasz... - Mruknęła pod nosem. - Jestem do kogoś podobna? A to nowość. - Powiedziała właściwie bez żadnego uczucia w głosie. Podeszła do zdobyczy, wzięła ją do pyska i przyniosła do samca, siadając na trawie. - Jak cię zwą? - Spytała, opierając łapę na zającu.

Hamis

- Z góry kogoś mi przypomniałaś . - Powiedział siadając niedaleko wadery . - Będę uważać . - Rzekł . - Mnie zwą Hamis , a ty ? - Spytał sie przekrzywiając łeb i wpatrując się w ruchy samicy .

Arelaine

Jestem Arelaine. - Przedstawiła się, patrząc na zdobycz. - Jesteś głodny? Akurat mam coś dobrego. - Powiedziała, z łatwością nacinając pazurem ciało zająca. Miała w planach wypatroszyć go później, ale zdecydowała, że zrobi to tutaj.

Hamis

- Chętnie ... - Powiedział do wadery kładąc się koło niej . - Daj mi uszy ! Są chrupkie i smaczne - Rzekł po czym próbował odkroić pazurem jego uszy .

Arelaine

Arelaine rzuciła samcowi dość niezrozumiałe spojrzenie. Oblizała pysk i jednym ruchem odcięła jedno z uszu martwego zająca. - Nigdy nie jadłam zajęczych uszu, na surowo mi nie smakują. - Mruknęła, rozglądając się i przysuwając do siebie jedno z dość dużych uszu ofiary. Po chwili wstała i rozejrzała się. - Zaczekaj tutaj, przyniosę trochę drewna i może rozpalę ognisko. Wszystko co pieczone smakuje lepiej. - Powiedziała, ruszając w lewo na poszukiwania gałęzi. - Ale nic nie smakuje lepiej niż krew ofiary... - Szepnęła, kiedy była pewna, że basior jej nie słyszy. Uwielbiała mieć pysk ubrudzony w krwi bezbronnych zwierząt, a jeszcze bardziej uwielbiała delektować się jej smakiem, ale dziś jednak postawiła na pieczoną potrawę.

Hamis

Basior wstał szybko i poszukiwał traw i mchu na lepsze rozpalenie ogniska . Pozbierał kamienie i w tym dwa krzemienie . Czekając na powrót samicy wziął złapał zająca po czym pokroił go w swój sposób . Widząc że wraca Arelaine skończył zabawiać się z ofiarą .

Arelaine

Wilczyca chodziła po lesie kilka minut, prawie na każdym kroku zbierając z ziemi trochę suchych gałęzi. Kiedy nie mogła zmieścić więcej w pysku, uznała, że wystarczy. Ścisnęła wszystko w szczękach i ruszyła w drogę powrotną, widząc już zarysy białego basiora. Wyszła spośród drzew i rzuciła na ziemię zebrane gałęzie, po czym zaczęła układać je w równą górkę. Odłożyła na bok dwie gałęzie, którymi miała zamiar rozpalić ogień. Przysiadła na przeciw gałązek i zaczęła pocierać o siebie na wzajem te, które zostawiła. Po kilku próbach wreszcie pojawiła się iskra, która zrodziła większy ogień. Samica wstała, dorzuciła obydwie gałęzie do ognia i podeszła do Hamisa, patrząc na martwego zająca. - Nieźle Ci to wyszło. - Powiedziała z nutą uznania w głosie, biorąc uszy zająca i kładąc je na ogniu. - Najlepiej smakują pieczone udka zająca, więc to je upieczemy na początku, razem z uszami. Później zajmiemy się mięsem z piersi i całą resztą. - Dodała, układając obie tylne łapy ofiary na ognisku. Po tym czynie przysiadła i zaczęła dłubać patykiem w ogniu. Księżyc powoli chował się za drzewa, a ogień miło się żarzył. - Słuchaj... - Zaczęła cicho. Nie warto marnować takiego wieczoru na ciszę. - Dlaczego dołączyłeś do tego stada? - Spytała, nastawiając uszy.

Hamis

Wilk po słowach wilczycy kiwnął delikatnie głową i zaczął odkrajać inne części ciała zająca . Zostawił je przy ogniu by powoli rozgrzewało się . Delikatnie przysiadł i podłożył wyschnięty mech do ognia . Usłyszawszy pytanie Arelaine odwrócił do niej łeb i powiedział :
- Szczerze mówiąc .-Zaczął . - Na początku nie chciałem tu dołączyć ,ale ze względu na długą znajomość z wilkiem postanowiłem tu być . No i zostałem już prawie rok . - Powiedział wrzucając trochę małych gałązek do żarzącego się ognia . - A ty ? - Spytał cicho . - Dlaczego ty dołączyłaś ?

Arelaine

Czyli znajomość... - Powtórzyła bez powodu, patrząc na palące się ognisko. Ruszyła patykiem zajęcze mięso, kiedy do jej uszu dobiegło pytanie wilka. - Już od dawna szukałam dla siebie jakiejś watahy, ale nigdzie mnie nie chcieli. Przez to, że budzi się we mnie demon, wszyscy sądzili, że stwarzam zagrożenie, a do niczego się nie przydaję. - Fuknęła, oblizując pysk. Oparła łapę o mały patyk. - Nie wiedzieli, że swoją siłę mogę wykorzystać w pozytywny dla nich sposób.. Ich strata. - Mruknęła i zastrzygła uchem, słysząc szelesty dobiegające zza jej pleców. - To było kolejne szukanie zrozumienia i tutaj właśnie mi się udało. Gdyby nie to wydarzenie, które zrobiło ze mnie opętaną wilczycę, być może zostałabym gdzie indziej... - Powiedziała, obserwując piekące się mięso. Stwierdziła, że jeszcze chwila i będzie można je zdjąć.

Hamis

- Rozumiem . - Rzekł cicho po cym wyjął z jedno uszu zająca . - Ja nie przeżyłem nic takiego ,ale w poprzedniej watasze byłem wyśmiewany ciągle . Niestety nic mi nie wychodził . - Powiedział przeżuwając kawałek mięsa . - Rzeczywiście smaczne ! Lepsze od takiego normalnego .- Uśmiechnął się .

Arelaine

A widzisz, wiem co dobre. - Zaśmiała się cicho, wyjmując patykiem zajęcze ucho z ogniska. Uderzyła delikatnie w ten posiłek i wyjęła także udka z zająca i ułożyła je na kamieniu, który jej się nawinął. Zostawiła je na potem. Chwyciła w pazury zajęcze ucho, dmuchnęła na nie i odgryzła dość spory kawałek, chrupiąc go z uznaniem. - O wiele lepsze niż na surowo. - Dodała, połykając kęs. Wiedziała, że takie tematy nie są zbyt lubiane, ale jednak musiała spytać. - Dlaczego Cię wyśmiewali? Nie jesteś przecież głupi, czy coś w tym rodzaju. - Powiedziała, ponownie gryząc pieczone ucho szaraka. - Przynajmniej nie w moim towarzystwie. - Dorzuciła, przerzucając wzrok na wilka.

Hamis

- Miło z twojej strony że tak mówisz - Powiedział żując kolejny kęs zająca. - Wiesz nie jestem całkiem siwy pod spodem mam rudą gęstą sierść . Nie jest ona nawet ładna . - Powiedział po czym zębami złapał kawałek sierści wyrwał pokazując swój prawdziwy kolor . - I przez to od dzieciństwa wyzywali mnie od lisów , rudzielców a nawet oskarżano mnie o kradzież które wyrządził lis ... eh... - Powiedział wzdychając . - No ,ale trudno się mówi jest , jak jest - Rzekł po czym wyciągnął kolejny kawałek mięsa . - A ty dlaczego akurat demon ? - Spytał oparzając sie żarem ognia - aj ... - Pisnął .