Owcza łączka

Arjuna

*Zaśmiała się lekko* Co racja to racja. Ale jakby takich na świecie nie było, świat stałby się nudny. * Potrząsnęła łbem drapiąc się za uchem po czym rozejrzała po polanie* Z chęcią, a jakie miejsce proponujesz?

Koishi

Z tym też się zgodzę. - Przytaknął na jej słowa, kiwając lekko łbem. - Moglibyśmy się tak przekomarzać godzinami, a i tak wyjdzie na to, że obydwoje mamy rację po cząstce. - Powiedział po chwili zachrypniętym tonem, jednak przed następnymi słowami kaszlnął głośno, po czym odetchnął. - Jednak jak wiadomo, normalność prowadzi do smutku, jak to gdzieś słyszałem. - Mruknął. - Może Dolina wielu rzek, hm? - Zadał waderze pytanie, przypominając sobie pierwsze miejsce, o którym słyszał niedawno. Teraz tylko wyczekiwał na decyzję towarzyszki.

Arjuna

- Jedynie pozostaje nam już zostawić ten temat, bo jak mówisz każdy znasz jaką racje ma.- Mlasnęła parę razy pyskiem pozbywając się kwaśnego posmaku w pysku i wstając dla rozruszania pomachała parę razy skrzydłami po czym je złożyła. - Tak owszem, świat był by nudny jakby wszystko było normalne, tak to określę. - Ziewnęła zasłaniając pysk ogonem. - A co to za miejsce? Chętnie zwierze.

Koishi

Nie byłem tam nigdy, tak więc dlatego to tam chcę się wybrać. - Samiec zwilżył pysk mokrym jęzorem, obserwując to, co robiła skrzydlata. - Zobaczymy co tam jest, kiedy już tam dojdziemy. Chodź za mną. - Powiedział po chwili, po czym wstał, strzepnąwszy z futra maleńkie drobiny ziemi i skierował łeb w lewą stronę, a po chwili sam począł iść w tym kierunku, zachowując wolny krok, by nadążyła za nim wilczyca.

z.t
(spotkamy się w dolinie)

Arjuna

Dobrze -Ruszyła za nim. *

z.t

Akela

Akela spacerowała nieopodal, przyglądając się, jak tereny wyglądają w zimę. Wyłoniła się z jednego z lasów, po czym podążyła w kierunku owczej łączki, o której już kiedyś słyszała, lecz mimo wszystko jeszcze tu nie była. Nachodziła się przez długi czas, więc od razu znalazła sobie miejsce na jakimś głazie, na którym ułożyła się, zastanawiając się, czy ktoś do niej dołączy.

Matie

Matie chodził nieopodal, przyglądając się, jak tereny wyglądają w zimę. wyszedł z jednego z lasów,
i skierował się w stronę łąki przy której była tabliczka na której pisało "Owcza łączka".
wilk nie był na łące i czuł tu czyjąś obecność oprócz kilku owiec, a sądząc po zapachu była to Alpha.
Dalej szedł przez siebie rozglądając się. Kiedy zauważył owieczkę a na głazie Alphę, podszedł najpierw bezszelestnie do owcy i uderzył ją łapą, ta z siebie wydała głośne "BeEEeBEee!!!".
Schował się miedzy trawą i kwiatkami trzymając owcę.

Akela

Samica dotychczas wylegiwała się spokojnie na głazie. Za chwilę jednak o jej uszy otarło się głośne beczenie owcy, a brzmiała jakby się przestraszyła. Szara rozejrzała się przez chwilę, przyglądając się owcom, które była na łączce. Wszystkie wyglądały normalnie, jednak zauważyła na jednej wystające, granatowe łapy, które znała. - Matie? Co ty tam robisz? - zawołała do niego, nie ruszając się jednak z miejsca.

Matie

Wyłonił się zza trawy i kwiatków po czym spojrzał na Akelę - Że niby ja? - Spytał nadal trzymając owcę po czym znów ją uderzył a ta wydała z siebie owy odgłos jakim jest *BeEEeBEee!!!".
Po chwili gdy owca padła podszedł bliżej Alphy i usiadł przed skałą na której ona siedziała/leżała.
- Tak sobie przyszedłem pozwiedzać, nigdy tu nie byłem, więc przyszedłem... No a Ty?
Uśmiechnął się lekko.

Akela

Wilczyca obserwując poczynania granatowego samca zaśmiała się tylko cicho. Potrząsnęła łbem, zgarniając przeszkadzające kosmyki grzywki z oczu, patrząc na niego, gdy ten podszedł bliżej. - W sumie to ja też, nuda mnie tu zwabiła, tak szczerze - powiedziała, uśmiechając się do wilka. Ułożyła się nieco wygodniej, kładąc lewą łapę na prawej. - Co masz zamiar zrobić z tą biedną owieczką? - zapytała po chwili, łbem wskazując na zwierzę.

Matie

- Nuda, powiadasz?
- Mam zamiar ją zjeść ale oczywiście nie sam...
...Odpowiedział a na jego pysku pojawiły się lekkie rumieńce które było ledwo widoczne.
Podszedł do owieczki która się jeszcze trochę ruszała i chwycił ją swoimi małymi ale ostrymi
ząbkami które zacisnął na jej szyi/karku/tętnicy. Owca znów wydala odgłos ale tym razem już
cichszy. Miał postawione uszy na sztorc.
- "Owce samobójczymi" pomyślał widzac kątem oka dwie "bijące" się.

Akela

Ano, ostatnio nie miałam nic do roboty - odrzekła, po czym powiodła wzrokiem za samcem, który podszedł do swej ofiary. Patrzyła tak, jak ją dobija, zerkając również przelotnie na dwie owce walczące ze sobą. Odetchnęła ciężko, wypuszczając powietrze przez pysk, po czym zeskoczyła zwinnie ze swego kamienia, podchodząc do Matie'go. - To co, pieczemy ją, czy stawiamy dziś na surowiznę? - zapytała, uśmiechając się lekko.

Matie

- Wcześniej jedliśmy pieczone, to teraz możemy zjeść surowe,
mam nadzieję że mi pomożesz ją z wełny oberwać - Odpowiedział z lekkim uśmiechem po czym pociągnął już nie żyjącą (?) owcę bliżej skały i lasu po czym zaczął ją oczyszczać z owego materiału.
Postawił uszy na sztorc nasłuchując dzwieki które slychac dookoła.

Akela

Może być, ja żadnym mięsem nie pogardzę - powiedziała, a gdyby mogła wzruszyć ramionami, to właśnie by to zrobiła. Podeszła bliżej jednej z martwych owiec, po czym chwyciła ją w zęby, ciągnąc ją tam, gdzie sobie usiadł jej towarzysz. Samica odgarnęła wełnę owcy, tak, by trochę dostać się do skóry, a kiedy to zrobiła, wbiła pazur w to miejsce, po chwili zaczynając całkowicie zrywać skórę z ofiary. - Ciekawe, że tamte nie uciekły, widząc, że zabiliśmy jedne z nich - powiedziała, kiwnąwszy łbem w stronę walczących ze sobą owiec.

Matie · Wysłany: Śro 18:33, 06 Mar 2013 Temat postu:

Początkowo patrzył jak Alpha "torturuje" owcę. Chwilę potem zrobił pieczęć a w jego oku zakrytm prawym oku pojawił się Sharingan,
Akela mogła to poznać po charakterystycznym dzwięku tak jak przy pojawieniu się Mangekyou Sharingana.
Matie widząc ze zbliża się noc, z niesamowitą szybkością ustawił patyki jako ognisko tak ze nawet Alpha nie mogła tego dostrzec swoim okiem. Matie wykonał znów pieczęć po czym nabrał "powietrza" i z dużą siłą dmuchnął a z jego pyska ulotniła się mała kula ognia
która podpaliła owe ognisko. Ściągnął opaskę z oka i poruszal nim w prawo, w lewo w górę i dół.
Spojrzał na owcę w połowie oskubaną.

- Akelo, mam inny pomysł, ale proszę Cię, odsuń się, nie chcę byś zginęła na miejscu...
Zrobił już ktorys raz pieczec i spojrzał Sharingan'em na owcę a dokładnie na welnę.
Po chwili powiedział - Amaterasu! - A na wełnie owcy pojawił się czarny ogień gorący jak słońce, DOSŁOWNIE.
Wełna szybko się cała spaliła, po czym skierował ogień w stronę chmury która była odziwo nie daleko - a wszystko to robił za pomocą tego oka.

Po kilku minutach "Szasnął" łapą po skórze owcy z dużą szybkością rozcinając ją jak powietrze mieczem.

BRAK ŚRODKÓW NA KONCIE, PROSIMY DOŁADOWAĆ KONTO KWOTĄ 1000 ZŁ