Klif Przy Brzegu Morza

Blade

Sylwetka basiora zniknęła z widoku Viy'a. To była jedna ze sztuczek Blade'a. Nie wiadomo gdzie posiało Blade'a. Nie dało się wyczuć, ani duszy, ani ciała, ani niczego. Nawet oddechu. Tak jakby Blade nie istniał. Z ukrycia obserwował Viy'a. Każdy jego ruch, każde jego tchnienie.

Vincenzo

Basior oblizał zbyt długie kły które to zwkle wystawały z paszczy swym jaszczurowatym jęzorem.
- I co szczeniaku? Warto było się narażać? Zobaczymy czy jesteś taki mocny w czynach jak i w gębie - warknął ukazując wszystkie kły jak i czerwone dziąsła. Uszy postawił na sztorc, a czerwone oko Wujaszka zabłysło.

Blade

Uśmiechnął się, bardzo szyderczo z kapką demoniczności. Naprężył mięśnie i wykorzystał swą niewidzialność by naskoczyć na Viy'a i od razu jednym kłapnięciem odebrać mu życie. Zacisnął szczęki na jego karku. Wpoił się w jego kark. Nic, nie żywa dusza go zabijała.

Vincenzo

Uśmiechnął się szyderczo i z zadowoleniem zarazem, czując lepką, szkarłatną ciecz plamiącą futro. Ugiął łapy błyskawicznie, aby następnie bez ostrzeżenia paść na plecy, przygniatając tym samym basiora. Uderzył go zręcznie pod trzecie żebro i wyswobodził się spomiędzy jego potężnych szczęk. Co prawda dorobił się kolejnych szram, lecz nie zważał na to. Ledwo odskoczył od niego, a już nachylił się nisko i prześlizgnął się bokiem, aby zaatakować od boku.

Stella

Jej oczy chodziły za obydwoma samcami, obserwując ich walkę. Gdyby tylko ktoś jej towarzyszył, pewnie porobiła by zakłady i zarobiła trochę. Jednak prywatna walka, tylko dla niej (bo tak się jej wydawało), była również niezła. Zachichotała, patrząc na nich, uważała ich walkę za taką szczenięcą zabawę. Wyzywali się i gryźli, jak rodzeństwo.

Vincenzo

Blade nie atakował już przez dłuuugi czas. Po co więc tu siedzieć? Skinął na pożegnanie przeciwnikowi, oraz nieznajomej wilczycy, która przypatrywała się tej niezmiernie bezsensownej zabawy. Zauważył ją już przedtem, ale po prostu nie chciał sobie zakłócać budowania znajomości. Bez żadnego słowa rozpłynął się. Została po nim tylko mgła, która po chwili zniknęła.

z.t

walka była ustalona zemną i z Bladem. Zakończenie i właśnie ta wypowiedź, którą przed chwilą przeczytaliście też była z nim obgadana. Pozdrówka.

Stella

Wadera pokręciła łbem, widząc, że walka wilków już się zakończyła. Krótko to trwało i jakoś na jej gust niewiele się zdarzyło. Obserwowała poczynania tego dziwnego bydlaka, który po chwili rozpłynął się we mgle. Sama została tu z Blade'm, nie wiedząc czy powinna się odzywać, kiedy samiec był tak wściekły z powodu tego zajścia. Podniosła chude cielsko z ziemi, uniosła ogon wysoko i odeszła, uśmiechając się lekko.

z.t

Selvyn

Szary, rosły basior wkroczył na klif, omiatając go znudzonym wzrokiem. Kołysząc lekko ogonem, przysiadł tam, gdzie stanął i wysunął szpony, drapiąc ziemię. Nie wiedział ile jeszcze chce zwiedzić tutejszych terenów, i szczerze mówiąc chciał poprzestać na tym. Potrząsnął potężnym łbem, wprawiając w ruch długą, hebanową sierść na karku i wbił wzrok w kraniec klifu, pogrążając się w zamyśleniach.

Arjuna

biała wilczyca właśnie leciała w stronę klifów. Lądują na ziemi rozejrzała sięBczy nikogo nie ma. Upewniwszy się, że nikogo nie dostrzegła usiadła na skraju klifu i oplatając ogonami przednie łapy zaczęła podziwiać widoki.

Zack

A samiec akurat przechadzał się niedaleko. Nie miał skrzydeł, więc nie leciał, ale na swoich łapach też szybko chodził. Widząc jakąś nieznaną mu wilczycę, podszedł od razu, pogwizdując pod nosem jakąś melodię. - Dzieńdoberek panience! - Kiwnął łbem do samicy, siadając obok i przyglądając się jej.

Arjuna

Wilczyca podziwiają widoki uśmiechnęła się do siebie, gdy nagle usłyszała, że ktoś do niej mówi. Spojrzała się w stronę, w którą wydobył się owy dźwięk. źródłem okazał się różowo-biały wilk. Przyjrzała mu się i postanowiła również się przywitać. - Ohayo- Uśmiechnęła się lekko. Gdyby się nie odezwał nawet by go nie zauważyła, gdyż była lekko zamyślona.

Zack

A Ohayo to nie takie miasto, czy coś? - Przyszło mu na myśl, kiedy posłyszał jej nietypowe powitanie. Zachichotał na własne słowa, myśląc, czy rzeczywiście miał rację. - Pani oczy, zielone niczym rubiny, tylko pozazdrościć takich ślepek i jeszcze sprawnych ,nie to co moje. - Powiedział, po czym wskazał pazurem na parę okularów na swym nosie, poprawiając się, gdyż usiadł dość niechlujnie gdy do niej podszedł. Zatoczył ogonem za swymi plecami kilka okręgów, co jak najbardziej oznaczało, że jest w dobrym humorze.

Arjuna

- hmmm. - Rzekła i zamyśliła się na chwile. - Być może, ja nie byłam jeszcze w ludzkich osadach.- Wzruszyła barkami, nie wiedziała tego tuż nie chciała jakoś specjalnie na ten temat się wypowiadać, raczej zdała się trzymała od ludzi. Obróciła się bardziej w jego stronę, by widzie jego pysk. Dla niej była to kwestia dobrego wychowania, by patrzeć rozmówcy w pysk. - serio? - Uśmiechnęła się, dla niej nie było to dla niej coś wyjątkowego, tylko dziwnego. Była inna niż większość normalnych wilków. - Dziękuję bardzo, ale raczej to odskoczenie od normalności niż coś ładnego. - Zaśmiała się. - Zwią mnie Arjuna, a ciebie? - Przedstawiła się.

Zack

Ach, to lepiej być wyjątkowym, niż podążać za normalnością. - Powiedział, układając łapę na klatce piersiowej, jakby próbując powiedzieć to bardziej uroczyście. - Zwą mnie Zack, ot takie zwyczajne imię. - Powiedział z rozbawieniem, zataczając ogonem koła po ziemi. - Długo u nas jesteś? - Zapytał, a jego morskie ślepia zawisły na obliczu samicy.

Arjuna

hmm może i tak, dla mnie to już normalka, każdy wilk jakiego spotykam ma różne zdanie, na temat tego jak wyglądam. - Wzruszyła barkami mówiąc to spojrzała na chwile na morze. - Jednak mnie to nie rusa, wyglądam jak wyglądam. - Powróciła wzrokiem na samca. - Ładne, jest dość ciekawe, moje też zwyczajne. - Zaśmiała się lekko. - Jestem tu już kilka dni. - Machnęła ogonami.