KP: Selvyn Snake

Selvyn

Pełne imię: Selvyn Draconius Snake
Wiek: 3,5 lat.
Płeć: Samiec.
Rasa: -
Wygląd: Rosły wilk o szarej sierści, wydłużonej i przechodzącej w czerń na karku. Pysk smukły, trochę jaśniejszy niż reszta jego tułowia. Łapy długie, jasnoszare z czarnymi poduszkami, zakończone ostrymi pazurami w tym samym kolorze. Oczy żółte i lśniące, czasami zmieniają barwę na jaskrawa zieleń, co ostatnio bardzo często się zdarza. Ogon trochę dłuższy, niż u zwykłego wilka, miejscami widnieją na nim jaśniejsze pręgi. Dość silnie zbudowany.
Pochodzenie: Północna Hiszpania.
Charakter: Przede wszystkim, nigdy nie rwie się do nowych znajomości. Zazwyczaj ignoruje osoby próbujące dostać się na listę jego znajomych, ale gdy ktoś go zainteresuje, potrafi przemówić pierwszy. Osoby z zewnątrz mogą go postrzegać jako zadufanego w sobie i gburowatego osobnika, którego nie obchodzi nic i nikt, jest to jednak mylne stwierdzenie. Gdy tylko znajdzie się w gronie zaufanych przyjaciół, potrafi być zabawny i staje się bardziej otwarty.
Lubi: Przechadzać się po lesie, szczególnie w pełnię, oraz polować, co mu zaskakująco dobrze wychodzi.
Nie lubi: Siedzieć w pełnym słońcu, w jasne dni zazwyczaj chowa się w cieniu.
Znaki szczególne: Potrójna, złotawa blizna rozcinająca jego prawe oko.
Historia: Nie jest zbyt ciekawa. Urodził się gdzieś na Północy w Hiszpanii, nie pamięta dokładnie gdzie. Pochodził ze szlachetnego rodu Snake'ów, od początku uczono go, że jest ważniejszy od innych, rozpieszczano Go, choć się o to nie prosił. Gdy miał rok, postanowił opuścić rodzinne tereny, aby wyruszyć w świat i "Szukać przeznaczenia", jak to mówił wszystkim, którzy Go o to pytali. Był zdany tylko na siebie, i choć trochę mu to zajęło, w końcu nauczył się świetnie polować. Wędrował przez wiele miesięcy, mijał wiele stad, lecz żadne nie wzbudziło w nim większego zainteresowania. Raz został pojmany i wtrącony do lochów jakiejś twierdzy. Nawet nie wiedział, za co. Przesiedział na rok, gdy w końcu udało mu się uciec. Zrobił się jeszcze bardziej czujny i zamknął się w sobie. Później już tylko włóczył się po ziemi bez celu.
Partner/ka: -

Akcept.