Jelenie jezioro

Victor

Basior wciąż siedział jeleniowi na karku. Ten nie przestawał biegać jak oszalały, wydzierając się bezsensownie. Po chwili zauważył przed sobą duże drzewo, na które biegło zwierze, oczywiście nic nie widząc. Kiedy jeleń był już blisko, wilk zeskoczył z jego pleców, widząc jak zwierzę wpada na drzewo, po chwili padając tuż przy nim na ziemię. A on wylądował sobie zwinnie na łapach. Począł oddychać ciężko, odwracając łeb do towarzyszki, uśmiechając się lekko. - Chyba dobra z nas para do polowań. - Zaśmiał się, siadając tuż przy martwej już sarnie, przyglądając się wilczycy. Patrzył prosto w jej zielone oczy.

Vanille

- Masz rację. - zaśmiała się po czym spojrzała na jelenia. - Dobrze sobie z nim poradziłeś. - stwierdziła.

Victor

Dziękuję. - Kiwnął łbem w geście podziękowania. Jego spojrzenie znów padło na sarnę, leżącą przed nimi. - No to jak, jemy na surowo, czy pieczemy na ognisku? - Spytał, dając jej wolny wybór. Owinął łapy ogonem, uśmiechając się nieznacznie.

Vanille

- Może by tak... - zastanowiła się. - Pół zjeść na surowo a pół upiec? - zaproponowała wbijając wzrok w zdobycz.

Victor

Może być. - Pokiwał łbem posłusznie. - To może najpierw zjemy trochę na surowo, a potem pójdziemy gdzieś poszukać miejsca na ognisko, hm? - Spytał, przyglądając jej się. Zastrzygł uchem, patrząc na kilka myszy, które zbiegły się do martwego jelenia, leżącego przy drzewie.

Vanille

- Zgoda. - by potwierdzić swe słowa, a właściwie słowo, przytaknęła łbem. Jednym z pazurów odkroiła sobie mięso z boku sarny.

Victor

Wilk również zajął się jedzeniem. Pazurem przesunął po tylnej nodze sarny, tak by móc pozbyć się z niej skóry. Zdjął ją i zaczął jeść, odgryzając szybkim ruchem kawałek mięsa. Przyglądał się jej, przełykając pierwszy kęs posiłku. - A więc, Vanille, jak Ci się podoba w watasze? - Spytał, zaprzestając na chwilę jedzenia.

Vanille

Połknąwszy mały kęs zwierza, oblizała jasny pysk. - Jest... Wspaniale. Przynajmniej takie mam wrażenie, na razie. I miejmy nadzieję, że to się nie zmieni. - uśmiechnęła się przyjaźnie, powracając do jedzenia, jednak co chwilę zerkając na towarzysza.

Victor

No to bardzo się cieszę. Mam nadzieję, że zostaniesz z nami na długo - odezwał się, zaraz po tym jak przełknął kolejny, syty kawałek mięsa. Zerknął na samicę, zauważając, że i ona mu się przyglądała. Wyszło na to, że obydwoje byli siebie ciekawi. Samiec zaśmiał się pod nosem, po czym oderwał się na chwilę od jedzenia, za to popatrzył przez moment na towarzyszkę. - A jak tam Ci smakuje mięso? Dobrą tu mamy zwierzynę? - spytał, uśmiechając się delikatnie.

Vanille

- Na pewno zostanę - szybko potaknęła głową. "Dla Ciebie, na pewno." - pomyślała. Westchnęła cicho, ponownie poprawiając kwiatka, który prawie wypadł z jej rudej grzywki. Gryzła już jeden z ostatnich kawałków swojej tymczasowej porcji - chyba niedługo będą szukać ogniska, a dokładniej miejsca na jego rozpalenie. - Zwierzyny nigdzie nie ma lepszej, uwierz mi.

Victor

W sumie to ja zwierzyny z innych terenów nie jadłem, ale skoro Ty twierdzisz, że jest najlepsza, to nie będę zaprzeczać. Z pewnością masz rację - posłał wilczycy kolejny uśmiech. Widząc, iż ta kończy również posiłek, otrzepał pospiesznie futro i spojrzał na nią. - No to co, może ja pójdę poszukać jakiś ziół do mięsa, a Ty drewna, hm? - zapytał, falując lekko ogonem nad ziemią i czekając na decyzję rudowłosej samicy. Wpadł na pewien pomysł..