Dolina St. Marino

Michael Phantomhive

przytulił się do niego- Jak chcesz możesz to tak rozumieć. Nie mam nic przeciwko. - czekał aż Alex coś powie bądź zrobi

Gość

- Wbrew pozorom jesteśmy do siebie bardzo podobni. - zamruczał subtelnie, całując jego skroń - Jak sądzisz, to dobrze?

Michael Phantomhive

Zależy w jakim kontekście. - przyłożył dłoń do jego klatki piersiowej- Co masz na myśli ?

Gość

- Chciałbyś być podobny do kogoś tak dziwnego jak ja? - szepnął, tym razem czule muskając wargami jego obojczyk - Mi to pasuje, nie wiem jak tobie. W przyszłości może mi się to przydać. - mruknął przypominając sobie, że jest egoistą.

Michael Phantomhive

Mi to pasuję. - szepnął mu do ucha po czym pocałował go delikatnie w usta

Gość

Ujął jego twarz w dłonie, spoglądając mu w oczy. Z cichym pomrukiem oddał pocałunek.
- Obyś tylko nie zmienił zdania. - wyszeptał kładąc uszy po sobie.

Michael Phantomhive

położył się na niego - Nie martw się nie mam zamiaru go zmieniać - pocałował go namiętnie - Kocham cię - wyszeptał mu do ucha

Gość

- Ja ciebie też. Tyle ciepła ile ty mi dałeś nie doświadczyłem przez całe moje życie. - odpowiedział wplatając dłoń w jego włosy nad karkiem - Dlatego jesteś dla mnie najważniejszy. Wiem, że to ty nauczysz mnie kochać.
Pierwszy raz od wielu lat uśmiechnął się szczerze, pogodnie. Tak, teraz spokojnie mógł powiedzieć, że jest szczęśliwy.

Michael Phantomhive

przytrzymał jego rękę - Nie sądzisz że to trochę dziwne? - odchylił się trochę i spojrzał mu głęboko w oczy - Miłość dwóch mężczyzn ? - uśmiechnął się - Chociaż co w tym dziwnego. W końcu miłość to miłość. Ważne że jest szczera...

Gość

- Widzisz, to zawsze jakaś szansa, żeby się wyróżnić. Chyba, że lubisz wtapiać się w tłum. Ale to też da się załatwić... - cmoknął go w czoło i uśmiechnął się blado.

Michael Phantomhive

Wtapianie się w tłum nie idzie mi najlepiej. - uśmiechnął się i przytulił do niego - Co o tym sądzisz ? - oplótł swoją nogę o jego

Gość

- Mam tak samo. - udał, że się zastanawia - Może to przez to, że normalni ludzie nie mają zwierzęcych uszu? - zamachał nimi, gładząc jego plecy.
Zamknął oczy z cichym westchnieniem.

Michael Phantomhive

Hmmm.. - spojrzał na swoje uszy - Zawsze można je schować - spojrzał na swoją koszulę i zobaczył że się rozpruła - Oh. Moja ulubiona koszula. Jest do niczego. - zdiął ją - Trudno. Musze kupić nową.

Gość

- Nie kupuj, nie kupuj. I mniej, tym lepiej. - zamruczał z rozbawieniem, tuląc go do siebie - Tak tu miło... Nie chce mi się ruszać z miejsca.

Michael Phantomhive

Chcesz to mogę ściągnąć spodnie. - powiedział rozbawiony - Mogę tu zostać tak długo jak zechcesz. Pod jednym warunkiem. Że będziesz zawsze przy mnie ... - powiedział z nadzwyczajnie ciepłym głosem